Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

Memo to self

Την επόμενη φορά να διαβάσω τις οδηγίες πρώτα! Και να φανταστείς είμαι η βασίλισσα των οδηγιών. Οδοντόπαστα να αγοράσω διαβάζω πρώτα τις οδηγίες (κλείνετε καλά το πώμα και πιέζετε από κάτω προς τα πάνω κλπ)! Ανάρτησα τα ποστς μου με ανάποδη σειρά και τώρα δεν βρίσκω πως να τα αλλάξω. Και ακόμα το πρώτο πρώτο ποστ που εγραψα θα το αναρτήσω από βδομάδας (ξώπασκα!) γιατι το έγραψα με windows Vista και δεν μπορώ να το διαβάσω στον υπολογιστή μου με XP. Πρόκειται δηλαδή για μία απλή περίπτωση: τα Vista μου μέσα!

Αυτά προς το παρών. Πρέπει να πακετάρω γιατί αύριο αξημέρωτα (κατά τις 9) φεύγω για Κωνσταντινούπολη και δεν έχω κάνει τίποτα ακόμα. Και για να μην κακοχαρακτηριστώ ακόμα δεν ξεκίνησα εδώ θα ήθελα να δηλώσω ότι στα ραντεβού μου είμαι Εγγλέζα. Για τα υπόλοιπα ε, τόσες εθνικότητες υπάρχουν!

Where art thou blog?????

22 Απριλίου 2008...λίγο αργότερα

Έχασα το blog μου! Έχασα το blog μου! Γα..μπιπ μπιπ μπιπ έχασα το blog μου!!! (Εδώ ανοίγω μικρή παρένθεση για να καταλάβετε κι εσείς. Τα ποστς αρχισα να τα γράφω όταν το πήρα απόφαση αλλά θα τα δημοσίευω με μικρή χρονοκαθυστέρηση μέχρι να καταφέρω να ξεπεράσω όλες τις τεχνικές δυσκολίες). Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά προσπαθώντας να το βρω έπεσα πάνω σε άλλο blog με τον ίδιο ακριβώς τίτλο! Μπιπ την ατυχία μου! Τόσο κοινότυπη είμαι τελικά?! Άντε τώρα να σκεφτώ κάτι άλλο και να βρω και πως να αλλάξω τον τίτλο! Δεν με θέλει. Αλλα δεν θα του περάσει. Αφου το πήρα απόφαση (και έγραψα και τόσα ποστς μέχρι τώρα...όχι παίζουμε!) θα μου κάτσει. Που θα πάει?!

Ανακεφαλαιώνω για να το εμπεδώσω. Πρέπει (α) να βρω το βλογ μου, (β) να αλλάξω τίτλο και (γ) να κάνω κάτι με τη σύνδεση μου γιατί αν δεν είμαι στη δεξιά γωνιά του καναπέ με το λαπτοπ γυρισμένο 25 μοίρες αντίθετα με τη φορά του ήλιου και το κόκκινο μαξιλαράκι να βλέπει την ανατολή πέφτει συνέχεια το ασύρματο (αλήθεια είναι μη γελάτε!). Απλούστατα πράγματα δηλαδή. Θα τα κάνω αύριο...!

To blog or not to blog…ιδού η απορία.

22 Απριλίου 2008

Αρχής...συνέχεια

Το ερώτημα: "To blog or not to blog" δεν είναι ρητορικό. Αντιπροσωπεύει τη γενική φιλοσοφία μου ή αλλιώς το modus vivendi μου το οποίο συνοψίζεται στο εξής απόφθευγμα: Αν μπορείς να κάνεις κάτι σήμερα τότε μάλλον μπορες να το κάνεις κι αύριο. Ή μεθαύριο. Ή αντίμεθαύριο (το πιάσατε το νόημα φαντάζομαι!). Όταν πεθάνω (κουνήθου που τη θέση σου Χριστιανή μου, φτου φτου φτου και όλα τα συναφή) στον τάφο μου θα γράφει "μπορούσε να πεθάνει κι αύριο".

Εδώ και λίγο καιρό έμαθα τι εστί blog και άρχισα να διαβάζω μερικά. Κυρίως αυτό της φίλτατης drakounas. Πολύ πρόσφατα (και βασικά επειδή έκανα οτιδήποτε μπορούσα για να αναβάλω να κάνω αυτό που έπρεπε) ανακάλυψα και το blog της drpsychia (δεν έχω μάθει ακόμα να βάζω links, συγχωρέστε με). Ψιλοπορώθηκα και με τα δύο αλλά δεν θα το αποφάσιζα ποτέ να αρχίσω δικό μου blog αν δεν διάβαζα κάτι στο blog της drpsychia που με συγκίνησε (εντάξει μπορεί να ήταν και ορμονικό αλλά και πάλι!).

Μέχρι τώρα δεν μπορούσα να καταλάβω κάποιες μορφές επικοινωνίας μέσω διαδικτύου (βλ. irc, chatrooms etc). Γενικά, ήμουν τις άποψης πως αν θέλεις να γνωρίσεις κόσμο βγαίνεις από το σπίτι (κάτι το οποίο δεν κάνω εγώ αλλά έτερον εκάτερον), δεν κάθεσαι μπροστά από μία οθόνη. Τώρα αρχίζω να αντιλαμβάνομαι λίγο καλύτερα τις τεράστιες δυνατότητες αυτού του μέσου για επικοινωνία και αλληλεπίδραση. Και αποφάσισα (συγκεκριμένα στις 21 Απριλίου κατά τις 2-3 το πρωϊ) να ξεκινήσω το δικό μου blog. Όχι τόσο επειδή θέλω να πω κάτι συγκεκριμένο αλλά επειδή για πρώτη φορά στη ζωή μου αποφάσισα να κάνω κάτι αυθόρμητα και δεν θα το αναβάλω για αύριο! Εντάξει μου πήρε 1-2 μέρες να στήσω το blog αλλά τουλάχιστον είμαι εδώ.