Νερό, Νερό...νεράκι (3)

Ξημερώνει ο Θεός τη μέρα και σηκώνομαι νωρίς (κατά τις 10) γιατί είχα μια δουλειά και για να αφήσω το πεδίο ελεύθερο στον Κ.Γ. μήπως και τελειώσει σήμερα! Φυσικά ο Γ.Κ. είχε καταπιαστεί ήδη με κάτι άλλο αλλά ας μην είμαι εντελώς αναίσθητη και σκύλλα, το ξέρω ότι έχει πολλές δουλειές και υποθέτω ότι κατά το μεσημέρι καταπιάστηκε και με το μπανιο μου. Επιστρέφω κατά τις 4:30 και ανεβαίνω ατρόμητα τα σκαλιά ξέροντας ότι η κατάσταση δεν μπορεί να είναι χειρότερη από χτες. Φυσικά τίποτα δεν είχε τελειώσει αλλά οι εργασίες συνεχίζονταν πυρετωδώς. Μην έχοντας άλλα νεύρα –και αντιλαμβανόμενη πλήρως πόσο σκύλλα μπορώ να γίνω μερικές φορές- κατέβηκα στη μικρή να δουλέψω λίγο στον υπολογιστή και να δω μήπως και η ΑΤΗΚ δουλεύει τόσο γρήγορα (NOT!). Τέλοσπάντων, να μη σας τα πρήζω άλλο το χάος έγινε τελικά κόσμος. Το μόνο κατάλοιπο ήταν η τρύπα στην κουζίνα η οποία θα καλυφτεί (ελπίζω αύριο, μετάφραση σε κανένα μήνα αν είμαι τυχερή) αλλά τι να κάνουμε, το πήρα απόφαση.

Κάθομαι, λοιπόν, και συζητώ με τον Κ.Γ. σε φιλικό πλέον κλίμα (αφού ό,τι ήταν να γίνει έγινε και δεν μπορούσα να κάνω τίποτε άλλο) ο οποίος αποκαλύπτει κατόπιν εορτής ότι ήξερε ακριβώς που ήταν η διαρροή αλλά για να τη φτιάξει θα έπρεπε να βγάλει 2-3 πλακάκια, να σκάψει λίγο το τσιμέντο και να τα ξαναβάλει, πράγμα το οποίο θα έπαιρνε πολύ χρόνο και έχει πολλές άλλες δουλειές που τον περιμένουν τώρα!

Όταν, όμως, ρωτούσα εγώ τι εναλλακτική λύση υπάρχει η απάντηση ήταν ΚΑΜΙΑ!

Και αυτό συμβαίνει ΠΑΝΤΑ! Ρωτώ τι επιλογές υπάρχουν, μου λέει μόνο αυτή που έχει ήδη αποφασίσει ότι θα κάνει, αντιστέκομαι λίγο για την τιμή των όπλων, το παίρνω απόφαση (αφού δεν έχω άλλη επιλογή), ό,τι είναι να γίνει γίνεται και ΜΕΤΑ ανακαλύπτω ότι υπήρχαν και άλλες επιλογές!


Τοξότες σου λέει ο άλλος!