Μερικές φορές

Μερικές φορές σκέφτομαι πόσο καλά -ακόμα και ευτυχισμένη- ήμουν στο Λονδίνο, πόσο αισιόδοξη για τα πάντα και αναρωτιέμαι τι κάνω εδώ με τη ζωή μου. Ακόμα και στο Μόναχο που η δουλειά μου προκαλούσε τέτοιο εκνευρισμό και δεν ήξερα κανέναν και πάλι πιο καλά ένιωθα. Ίσως βέβαια να με ανάγκαζα να βγαίνω βόλτες μόνη μου γιατί δεν είχα και κάτι να κάνω στο "σπίτι" αλλά ακόμα κι έτσι ένιωθα πιο ελεύθερη. Πιο εντάξει. Μπορεί να ήταν ο καιρός, ο κρύος αέρας, τα τοπία, ο κόσμος στους δρόμους, η έλλειψη κοινωνικού και οικογενειακού πρέπει...δε ξέρω.

Μερικές φορές όταν το σκέφτομαι νιώθω ότι αυτή η χώρα έχει έναν ύπουλο τρόπο να σε παίρνει από κάτω. Αν της το επιτρέψεις βέβαια. Κι εγώ συνήθως δε φέρνω πολλές αντιρρήσεις...

                                    "After all tomorrow is another day"

Εισπνοή-εκπνοή

Από καιρού εις καιρόν ρωτώ γνωστούς και φίλους την άποψη τους για το αν πρέπει να διορθώσω το διάφραγμα μου για να αναπνέω καλύτερα. Αυτό συμβαίνει συνήθως όταν αρρωστήσω/γυμναστώ/ροχαλίζω και συνήθως κρατά 1-2 μέρες. Μετά καταλήγω στο "δε βαριέσαι, καλά είμαι κι έτσι!" και συνεχίζω για κανά δυο χρόνια ακόμα. Οι περισσότεροι μου λένε να το κάνω αλλά δεν είναι δική τους η μύτη! Αποφάσισα, λοιπόν να κάνω μία λίστα υπερ-κατά και βλέπουμε:

Υπέρ:
Θα αναπνέω (πολύ καλύτερα)!
Θα αναπνέω και όταν είμαι λίγο άρρωστη
Δεν θα ροχαλίζω μέσα μέσα (αυτό ακόμα δεν το πιστεύω αλλά λέμε τώρα)
Θα κουράζομαι λιγότερο όταν ασκούμαι
Ταυτόχρονα μπορώ να κάνω και μια μικρή πλαστική μύτης


Κατά:
Και τώρα αναπνέω (αρκετά)!
Τι με νοιάζει αν ροχαλίζω μέσα μέσα, εγώ κοιμάμαι!
Ποιος ασκείται?!
Η μύτη μου είναι μια χαρά και ταιριάζει και με το πρόσωπο μου!

Και το κυριότερο:
Μη απαραίτητη εγχείρηση με ενδοφλέβιους ορρούς (βλέπε βελόνες) και κάποιος που μπορεί και να τσακώθηκε με τη γυναίκα του την προηγούμενη να σου σπάει τη μύτη με ένα σφυράκι!




Μπα, δε βαριέσαι. Κι έτσι ψιλο-αναπνέω!

Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά

Αν ο σοφός λαός έχει δίκαιο και η καθαριότητα είναι όντως η μισή αρχοντιά ε, τότε εγώ έχω την άλλη μισή.

Και δεν είναι ότι το σπίτι μου θυμίζει σταύλο του Αυγεία ή ότι μου αρέσει η μπίχλα ή το να έχω για κατοικίδιο το Μίκυ το ποντίκι ή την Πίτσα την κατσαρίδα. Την καθαριότητα τη λατρεύω, απλά δε μου αρέσει να την κάνω εγώ! Τόσο απλά. Βάλε με καλύτερα να γράψω paper (άλλη πονεμένη ιστορία), θα το προτιμήσω! Όνειρο μου είναι το αυτοκαθαριζόμενο σπίτι ή αλλιώς λέγε με "οικιακή βοηντό". Έλα, όμως, που ούτε ο χρόνος μου ούτε τα εισοδήματα μου αυτή τη στιγμή δικαιολογούν κάτι τέτοιο. Οπότε, τι μου μένει? Να ακούω με στωϊκότητα (που δεν έχω, αλλά έχω βαρεμάρα) το πόσο ακαμάτρα και τεμπέλα είμαι ("ναι είμαι, πήγαινε πιο πέρα με την ηλεκτρική τώρα με ενοχλείς") και να ελπίζω (?) ότι θα εκπληρωθούν οι ευχές της γιαγιάς μου, θα της κάνω σύντομα εγγόνια και θα μάθω επιτέλους κι εγώ τι πάει να πει κοκκονόσυκο!

Μία σούπα στο 3 παρακαλώ!-up date

Ως γνωστόν, η σχέση μου με οτιδήποτε περιλαμβάνει εγκράτεια και αυτοπειθαρχία ομοιάζει με τη σχέση της Ντενίση με τα όσκαρ. Θα σκότωνε για να τα αποκτήσει αλλά στο τέλος θα της έμεναν τα 25 με ισόβια ή από τα τρία το μακρύτερο! Εξού και δεν έχω καταφέρει να κάνω ποτέ δίαιτα και αντ' αυτού προτίμησα να συμφιλιωθώ με τις υπέροχες καμπύλες μου τις οποίες διατηρώ αναλλοίωτες εδώ και μια δεκαετία.

Τους τελευταίους μήνες, όμως, εξαιτίας μιας ανεπανάληπτης γουρουνιάς πήρα κάνα δύο κιλάκια (ή 4-5 δεδομένου ότι τα, ομολογουμένως ένα νούμερο πιο στενά, παντελόνια που πήρα πέρσι δεν μου κάνουν πια!) και μετά από δύο μήνες γκρίνιας ότι πάχυνα πήρα τη μεγάλη απόφαση να κάνω δίαιτα για να επιστρέψω επιτέλους στα υπέροχα +5 κιλά μου που όλοι ξέρετε και αγαπάτε. Από σήμερα το μεσημέρι λοιπόν, κάνω για μια εβδομάδα τη δίαιτα της χορτόσουπας! (Και λέω από το μεσημέρι και όχι από το πρωί γιατί το μεσημέρι έφαγα ένα μπισκοτάκι που ήθελε η μικρή να διαπιστώσει αν έχει χαλάσει.)

Η δίαιτα είναι εγκεκριμένη από επιστήμονες υγείας και περιλαμβάνει τη σταδιακή αναγούλα από τη σούπα με όλα τα χόρτα που δεν τρώω στην πραγματική ζωή συν κάτι φρούτα και λαχανικά, συν λίγο κρέας από την τρίτη μέρα και μετά. Τα καλά νέα είναι ότι μπορείς να φας όση σούπα θέλεις. Τα κακά νέα είναι ότι μάλλον δεν θα θέλεις!


Αν αντέξω μέχρι την άλλη Τρίτη σκέφτομαι να το συμπεριλάβω και στο βιογραφικό μου. Φυσικά μετά που θα το έχω γιορτάσει με μία πίτα σιεφταλιά!

........................................................................
Μετά από 3 μερές νηστείας, προσευχής και εγκράτειας με την οποία εξεπληξα ακόμα και τον εαυτό μου (τελικά όταν θέλω, όντως μπορώ!), έκανα ένα search για την εν λόγω δίαιτα και ανακάλυψα ότι δεν είναι endorsed από κανένα νοσοκομείο και πιθανότατα μούφα -αν και έχει και θετικά στοιχεία- οπότε σήμερα έκανα τη μεγάλη υπέρβαση και έφαγα...ένα πιάτο φακές.

Ελπίζω μόνο το 1 κιλό και κάτι ψιλά που έχασα να μου μείνει. Ή μάλλον να μη μου μείνει!

Forever and always

"Για Πάντα"



Μπρρρρρρρρρ!!!




Τελικά έχω σοβαρά commitment issues!

Για πες αλεύρι, η Callcell σε γυρεύει!

Ό,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο, που λέει και το άσμα. Ό,τι αρχίζει με εξονυχιστικούς ελέγχους στο αεροδρόμιο τελειώνει με ένα ωραιότατο -ας μην πω τι, δε μου το επιτρέπει και η αγωγή μου- εκεί που δεν πιάνει μελάνι!

Μου ήρθε ο λογαριασμός του κινητού από τότε που ήμουν στο Ισραήλ και είμαι μείον 400 ευρώπουλα! Και για τι?! Για ούτε 2 ώρες περιαγωγής! Γιατί κι εγώ η ηλίθια δεν ήξερα, δε ρώτησα! Συνήθισα με την Ευρώπη και τα μη αισχρά τέλη περιαγωγής και δε σκέφτηκα να ελέγξω τα τέλη για Ισραήλ γιατί στο κάτω κάτω δεν πήγα και στην Αυστραλία! Που παρεπιπτόντως αν πήγαινα στην Αυστραλία πιο φτήνά θα μου ρχότανε! Γιατί η Αυστραλία και η Αμερική είναι ζώνη 3 και όχι ζώνη 5 όπως το Ισραήλ, το Ουζμπεκιστάν και η Ρωσσία που σε χρεώνουν 3.65 ευρώ το λεπτό! Και ντάξει όσο και να πεις συνηθισμένη είμαι σε υπέρογκους λογαριασμούς τηλεφώνου αλλά τουλάχιστον να υπάρχει μια δικαιολόγηση. Να ξέρω ότι όντως έχω μιλήσει πολύ και το πληρώνω. Αλλά 2 ώρες 400 ευρώ?! Όσο και να το φυσώ δεν κρυώνει! Στο λαιμό μου έκατσε και δε μπορώ να κάνω και τίποτα!

Με αφορμή, δε, αυτό το καινούριο παλούκι έκατσα και υπολόγισα πόσα έχω δώσει τόσα χρόνια στην ΑΤΗΚ εξ αφορμής της υπερθαλάσσιας σχέσης και τη σούμα δεν την πίστευα όυτε εγώ. Χονδρικά χονδρικά και οι δύο μαζί έχουμε χρυσώσει την ΑΤΗΚ –κυρίως- και τον ΟΤΕ με 60-70 000 ευρώ. Ναι, καλά διάβασες, δεν έχω κάνει λάθος στα μηδενικά! 60-70 χιλιάδες σε περίπου 6 χρόνια. 10 000 το χρόνο. Μισός μισθός! Προκαταβολή για σπίτι! Διακοπές για μια ζωή! Ταξίδια στο Λονδίνο και δεκάδες Τζίμυ Τσου! Άσε, καλύτερα να μην το σκέφτομαι γιατί είμαι και σε ήλικία κρίσιμη για έμφραγμα!

Αλλά το τηλέφωνο κομμένο!