Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2011

Περί βλόγκινγκ

Περιδιάβαζα λίγο στα βλογκ προχτές που ήταν Παρασκευή και βαριόμουν να δουλέψω (τι πρωτότυπο!) και παρατήρησα κάτι. Προφανώς δεν είμαι η μόνη που το παρατήρησε αλλά μια που έχω χρόνο και διάθεση (quelle surprise!) είπα να κάνω μία πιο δομημένη κοινωνιολογική προσέγγιση.




Οι βλόγκερς, λοιπόν, είναι όπως και οι γκόμενοι. Είναι σαν τα τρένα. Έρχονται σε κύματα ανά περιόδους. Μιαν εποχήν, ήταν οι πρώτοι διδάξαντες, γνωριστήκαν μεταξύ τους και έφτιαξαν τη δική τους μικρή κοινωνία, ανοικτή βέβαια σε άλλους αλλά όπως και να το κάνουμε αλλιώς αισθάνεσαι με τη φιλενάδα σου από το δημοτικό και αλλιώς με το συνάδελφο σου.



Μετά ήρθε το δεύτερο κύμα, το τρίτο (στο οποίο νομίζω ανήκω και εγώ), το τέταρτο και τώρα πρέπει να είμαστε στο πέμπτο κατά πως το κόβω. Σε κάθε κύμα συμβαίνει περίπου το ίδιο πράγμα. Ξεκινάς με τους παλιότερους αλλά σιγά σιγά αναπτύσσεις το δικό σου δίκτυο το οποίο περιλαμβάνει κυρίως άτομα τα οποία ανήκουν στο ίδιο κύμα με σένα. Μέχρι να έρθει το καινούριο κύμα, το βλογκινγκ είτε έχει χάσει τη γοητεία του καινούριου, είτε έχουν αλλάξει οι συνθήκες σου και δε βρίσκεις χρόνο ή/και υλικό ή και απλά βρήκες κάποιον άλλον κακόμοιρο για να γκρινιάζεις και δεν έχεις «ανάγκη» το διαδικτυακό ώμο συμπαράστασης και κατανόησης. Άρα το δικό σου βλογκ –και το αντίστοιχο κύμα σου- «παλιώνει». Πολύ πιθανόν να αραιώσουν και οι αναρτήσεις σου και ως φυσική συνέπεια να αραιώσουν και οι επισκέπτες σου, είτε γιατί είναι «παλιοί» και αυτοί και δε μπαίνουν τόσο συχνά πια είτε γιατί είναι «νέο κύμα», δε σε «ξέρουν» και δεν τους δίνεται η ευκαιρία να σε μάθουν γιατί εσύ ο ίδιος έχεις αφήσει λίγο ως πολύ το βλογκ σου.



Άρα σε κάθε δεδομένη χρονική στιγμή υπάρχουν 3 καταστάσεις στη βλογκόσφαιρα: Οι «παρελθοντικοί» που είτε έχουν γίνει κλασσικοί –οι ελάχιστοι- είτε έχουν αφήσει ουσιαστικά το βλογκ και απλά εμφανίζονται από καιρού είς καιρόν αλλά εις μάτην, οι «παρόντες» που διανύουν τη χρυσή περίοδο του βλόγκινκγ έχοντας και το κοινό και την όρεξη για γράψιμο και οι «μελλοντικοί» που μόλις τώρα ανακαλύπτουν το βλόγκινκγ και ενώ έχουν την όρεξη για γράψιμο δεν έχουν αποκτήσει ακόμα το κοινό.



Τώρα που το σκέφτομαι έχω κάνει και γαμώ τις παρομοιώσεις με το κύμα. Οι «μελλοντικοί» είναι το κύμα που έρχεται και φουσκώνει με ορμή, οι «παρόντες» είναι η κορυφή του κύματος που πάει να σκάσει με δύναμη στην παραλία και οι «παρελθοντικοί» είναι το κύμα που πισογυρίζει κουρασμένο στη θάλασσα. Θα το πατένταρα ως ιδέα αλλά από ότι έχω δει τα περισσότερα πράγματα στη ζωή λειτουργούν έτσι άρα μάλλον και δε θα μου την έδιναν την πατέντα και θα μου έμενε μόνο η τασιηνόπιττα!

13 σχόλια:

TwistedTool είπε...

Όπως λαλείς τζιαι συ, ούλλα έτσι λειτουργούν άμαν το προσέξεις λλίο.. :)

Moonlight είπε...

παρόλα αυτά άμα μας ενδιαφέρει τζίνο που υπάρχει προς ανάγνωση, ή άμα έχουμε όρεξη να γράφουμε εμείς (εν μιλώ για μένα, αλλά για το μπόγκερ σοσάιετι ασπούμε) περνούμε καλά, τζαι εν υπάρχει λόγος να αναλύουμε...

ΣΜΙΛΙ ΤΩΡΑ είπε...

Μου άρεσε ο τρόπος που το έθεσες. Σύμφωνα με αυτά, ανήκω στους καινούργιους, δεν ξέρω πως θα εξελιχθεί αλλά σημασία έχει να απολαμβάνω τη διαδικασία.

osr είπε...

φυσικά εσύ εννοείς το μπλοκινγ υπό την έννοια αποκλειστικά και μόνο του διαδικτυακού καφενέ τζαι του κουλουσμά δηλαδή να φκάλουμεν τα σώψυχα μας εν είδη ψυχοθεραπείας

τόσον μεγάλη δύναμη αδιαμεσολαβητης ενημέρωσης τζαι έκαμενς την κουλουσμά

Μaya είπε...

πρέπει πάρα πολύ να βαριόσουν στη δουλειά σήμερα !!

Aceras Anthropophorum είπε...

Άσε. Τωρά δε που τα κύμματα εγινήκαν κόμματα... Αλλό λλίον εν να έχει τζιαι τοίχους για μπλόγκς τζιαι εν να επιστρέψουμεν στην εποχήν που οι αριστερές εν εχαρτώννουνταν δεξιούς.

drSpock είπε...

@Twisted: Ε, μα εν για αυτό που το πρόσεξα. Δεν είμαι και ιδιαίτερα γνωστή για την παρατηρητικότητα μου!

@Moonlight: Για να παραφράσω λίγο και τον Descartes: Πρέπει να αναλύεις τα πάντα τουλάχιστον μια φορά στη ζωή σου. :)

@Σμιλί: Σωστά

@osr: Τι να κάνουμε αγαπητέ. Καθείς εφώ ετάχθει. Εξάλλου, πρώτα ήταν κουλουσμάς και μετά αδιαμεσολάβητη ενημέρωση!

@Maya: Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε :)

@Aceras: Αυτό αφορά την κοινή λογική (και ευαισθησία) του καθενός mon cher και είναι θέμα για άλλη ανάρτηση. Ελπίζω, όμως, ότι εν θα επιστρέψουμε σε τέτοιες εποχές γιατί έχουμε και λειψανδρία!

Neraida είπε...

Έν εκατάλαβα γιατί και τα βλογκς πρέπει κανείς να τα δει σαν κοινωνία; ποιο το όφελος; ποιά η χρήση;

Είμαστε μονάδες στο άπειρο....

Anti-Christos είπε...

Έτσι ακριβώς είναι!

drSpock είπε...

@Νεράϊδα: Ευτυχώς ή δυστυχώς είμαστε κοινωνικά ζώα και ό,τι κάνουμε τείνει να έχει και μια κοινωνική δομή.
Πολύ ωραία και ρομαντικά θα ήταν να ήμασταν μονάδες στο άπειρο αλλά τότε δεν θα αφήναμε σχόλια σε άλλα βλογκς!

@Αντι: Εσύ είσαι πια κλασσικός!

Neerie είπε...

εγώ νομίζω στον καθένα μας το βλογ εν όπως τους έρωτες... στην αρχή ενθουσιάζεσαι τζαι γράφεις συνέχεια, σχολιάζεις αβέρτα

μετά καταλαγιάζει ο ενθουσιασμός, προσγειώνεσαι, αντιλαμβάνεσαι την πραγματική του διάσταση

γράφεις αναλόγως διάθεσης τζαι χρόνου πλέον... εννοείται δεν είναι προτεραιότητα σου και άνετα μπορείς να το εγκαταλείψεις, επιστρέφεις άμαν θέλεις πολλά να πεις κάτι τζαι νιώθεις πιο άνετα δαμαί παρά αλλού

όσο για τα κύμματα, όντως, έσιει 3-4 γενιές κυπριακών βλογς. εγώ εμέτρησα τόσες ένιγουέι

sunny είπε...

Με προβλημάτισες πολύ με αυτό το κείμενο!
Εγώ μάλλον έχω τη δική μου κατηγορία, αφου γράφω όποτε θυμάμαι :))

drSpock είπε...

@Neerie: Όντως

@Sunny: :)