Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Κυριακές

Δε μ' αρέσουν οι μοναχικές Κυριακές.

Θέλω κάποιον να κουλουριάζομαι στο πλάι του και να με ξεσηκώνει για βόλτες. Να κάνω κάτι που να διαφέρει από όλες τις άλλες μέρες ας είναι και απλά να χαζεύουμε σειρές ή να ακούμε μουσική και όχι να χαζολογώ μόνη μου νιώθοντας τύψεις που για ακόμα μια μέρα δεν έχω δουλέψει καθόλου.

Πότε θα περάσουν επιτέλους 2 βδομάδες...

5 σχόλια:

Neerie είπε...

κόρη ακόμα εν ήρτες τζι εβαρέθηκες?

τζαι φέφκεις σε 2 εβδομάδες?

σήκου την κυριακή πρωί πήαιννε θάλασσα (εγώ ακόμα να πάω!!!) ή κανένα βουνό να δροσιστείς

αν καρτεράς που τον ένα τζαι τον άλλο... σάστα!

(but i do feel you...)

drSpock είπε...

@Neerie: Οι εντάξει εν θα ξαναφύω (ακόμα!) Απλά σε 2 βδομάδες εν να έχω παρέα (if you know what I mean) και ανυπομονώ. Αλλά ναι, πάντα καρτερώ που τον έναν τζιαι τον άλλον τζιαι στο τέλος εν πάω πουθενά. Τζιαι έχω και κάτι να παραπονιούμαι για να περνά η ώρα :)

Provato είπε...

Κ εγώ το παθαίνω αυτό που περιγράφεις κ ξέρεις τι κάνω; κάνω πρόγραμμα κανονικό σαν να είμαι με το νούμερο 2... απλά το κάνω μόνος!

xxx μπεεε

Heliotypon είπε...

Δεν χρειάζεσαι λίγο χρόνο δικό σου, χωρίς σύντροφο, να κάνεις αυτό που θέλεις; Χρειάζεται και η διακοπή για λίγο, ιγα να τον θέλεις πιο πολύ μετά...

drSpock είπε...

@Heliotypon: Πως δε θέλω. Κατ' εξοχην. Αλλά εγώ κατάντησα να τον βλέπω μια βδομάδα και να τον αναζητώ 3 μήνες!