Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Love sorry

Πως αποφασίζει κανείς μεταξύ του αριστερού λοβού που φωνάζει πως όταν ραγίσει το γυαλί δεν ξανακολλά και οι συνθήκες είναι το λιγότερο δυσοίωνες και του δεξιού που ξελαρυγγιάζεται ότι οι μεγάλες αγάπες δεν πεθαίνουν έτσι?

Είναι η αγάπη από μόνη της ποτέ αρκετή για το «και ζήσανε αυτοί καλύτερα» ή έχει σημασία τελικά ο σταβλίτης να πληρεί και άλλες προϋποθέσεις?

Τελικά είμαι ρεαλίστρια, αθεράπευτα ρομαντική ή απλά ανίκανη να αποφασίσω για τη ζωή μου?



Broken Strings

11 σχόλια:

Diasporos είπε...

Είσαι ούλλα προς το παρον. Άμαν πάρεις αποφάσεις καταστροφικές τζιαι πάθεις κακά πολλά εννα δείς τελικά τί είσαι. Κοστίζει γμτ.

UrbanTulip είπε...

ακου να δεις δόκτορ.
θα σου πω από τη δική μου πείρα που είναι και πρόσφατη.
ισχύουν και τα δύο.
το πιο σημαντικό όμως είναι να θυμάσαι πως αν θα ξαναγίνει κάτι χρειάζεται προσπάθεια και από τους δύο. δεν θα την φας μόνη σου.
τα φιλιά μου

Anti-Christos είπε...

Το ερώτημα είναι αντάξιο του:

Να φάω μια πίτσα μόνος μου, αφού ξέρω ότι μετά θα βαρυστομαχιάσω;

Εγώ θα την έτρωγα. Μια ζωή έχουμε.

Sike είπε...

γενικώς, είμαι του αριστερού λοβού.
Αλλά. Από προσωπική πείρα, έχω καταλήξει στα εξής:
α) εξαρτάται από τι ράγισε το γυαλί, χογλακόροτσο ή τσιακκιλούι;
β) αν εν τσιακκιλούι τζι εν η πρώτη φορά, κόλλα το τζιαι κρύψε. Μάλλον, δώστου την ευκαιρία/εμπιστοσύνη να το κολλήσει να το κολλήσει τζείνος. Αν δεν διατίθεσαι να δείξεις εμπιστοσύνη, εν μάταιο να δώσεις δεύτερη ευκαιρία ένηγουέη.
γ) αν εν τσιακκιλούι για πολλοστή φορά ή χογλακόροτσος πρώτη, ...εν πραγματικά δύσκολα τα πράματα.

ούφφου :Ζ
κουτ λακκ

υ.γ.
δ) έshει τζι ένα τραγούδι που λαλεί ότι sometimes love just aint enough, τζιαι άρκησα πολλά να το καταλάβω. Εν αλήθκεια του κάποιες φορές.
ε) εν βοηθώ α; έσκασα.

Sike είπε...

να το κολλήσει, είπα;

nic είπε...

εσύ πώς νιώθεις; είσαι καλλύττερα with or without;

αν ξέρεις ότι εν θα αλλάξουν τα πράματα τζαι ότι αν συνεχίσεις μιτά του θα συνεχίσει η ίδια κατάσταση τζι εν την αντέχεις τότε παρέτα.

Όσην αγάπην τζαι να έσιεις, πρέπει να δεις τζαι τες αντοχές σου, διότι ο άλλος δεν αλλάσσει. Εν εσύ που έννα πρέπει να αλλάξεις για να αντέχεις.

Κατά τα άλλα love for ever!

Χάτε, εσιώπησα τζι εγώ

Μaya είπε...

Έχεις δίκιο. Οι μεγάλες αγάπες δεν πεθαίνουν. Ούτε αυτή που ζείς τώρα, ούτε η ...επόμενη που θα ζήσεις!

ρίτσα είπε...

με κάτι τέτοια ποστ, θα με κάμεις να πιστέψω στα ζώδια!

συφφωνώ με σάικ και νήρι

το καθένα έχει και υπέρ και κατά και ένιξερεις τελικά τι εννά γίνει και με ποιο θα είσαι πιο ευτυχισμένη, ποιο θα σου φέρει περισσότερο πόνο και ποιο περισσότερη χαρά

το ένστιχτο σου τι λέει; δηλαδή αν έπρεπε να δώσεις στα γρήγορα μια απάντηση χωρίς αναλύσεις, ποια θα ήταν;

drSpock είπε...

Διάσπορος: Έν γίνετε να πληρώσω κάτιτις παραπάνω τζαι να μην πάρω καταστροφικές αποφάσεις?

Tulip: Εννοείται ότι δεν θα σπρώχνω μόνο εγώ (διάβασα και το ποστ σου :))! Είμαι πολύ εγωίστρια για κάτι τέτοιο

ΑντίΧρηστος: Εμ ,έλα που εγώ δεν θα έτρωγα την πίτσα! Αλλά για τη ζωή έχεις δίκαιο.

Σικε:Τζι εγώ του αριστερού λοβού είμαι αλλά μερικές φορές μπερδεύομαι και δεν ξέρω αν τελικά τον αριστερό πληρωνεις τον πιο πολλά που το δεξί (λοβό εννοώ)! Πάντως ναι, εγώ εν κολλώ τίποτε!

Νεριε: Είναι λίγο πιο περίπλοκο από αυτό (τι επερίμενες μαζί μου άλλωστε!). Αλλά ένα δίκαιο έσιεις το βρε, αδερφέ!

Μαγια: Μεγάλην κουβέντα είπες!

Ριτσα: Θεωρητικώς κι εγώ συμφωνώ με τους προλαλήσαντες αλλά έλα που είναι τσας πιο περίπλοκο για λόγους που κωλύομαι να εξηγήσω. Ενστιγκτωδώς, α? Που να ξέρω τα γέρημα? Είμαι επιστήμων εγώ. Δοκιμασία και σφάλμα!


Ευχαριστώ όλους για τη δεύτερη γνώμη. Πάντως αποφάσισα. Για βραχυπρόθεσμα βέβαια, όπως πάντα άλλωστε. Είπαμεν, είμαι Ζυγός και είμαι καλά.

Tyler Durden είπε...

οι ωραίοι έρωτες δεν είναι μόνο αυτό που κρατάν αιώνια, αλλά και αυτοί που τελειώνουν εγκαίρως

αγνωστου σοφού

Diasporos είπε...

Η τιμή της σοφίας εν οι καταστροφικές αποφάσεις..


Αν δέν παίρνουμε μιάν το μήνα δέν μεγαλώννουμε.