Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά

Αν ο σοφός λαός έχει δίκαιο και η καθαριότητα είναι όντως η μισή αρχοντιά ε, τότε εγώ έχω την άλλη μισή.

Και δεν είναι ότι το σπίτι μου θυμίζει σταύλο του Αυγεία ή ότι μου αρέσει η μπίχλα ή το να έχω για κατοικίδιο το Μίκυ το ποντίκι ή την Πίτσα την κατσαρίδα. Την καθαριότητα τη λατρεύω, απλά δε μου αρέσει να την κάνω εγώ! Τόσο απλά. Βάλε με καλύτερα να γράψω paper (άλλη πονεμένη ιστορία), θα το προτιμήσω! Όνειρο μου είναι το αυτοκαθαριζόμενο σπίτι ή αλλιώς λέγε με "οικιακή βοηντό". Έλα, όμως, που ούτε ο χρόνος μου ούτε τα εισοδήματα μου αυτή τη στιγμή δικαιολογούν κάτι τέτοιο. Οπότε, τι μου μένει? Να ακούω με στωϊκότητα (που δεν έχω, αλλά έχω βαρεμάρα) το πόσο ακαμάτρα και τεμπέλα είμαι ("ναι είμαι, πήγαινε πιο πέρα με την ηλεκτρική τώρα με ενοχλείς") και να ελπίζω (?) ότι θα εκπληρωθούν οι ευχές της γιαγιάς μου, θα της κάνω σύντομα εγγόνια και θα μάθω επιτέλους κι εγώ τι πάει να πει κοκκονόσυκο!