Τικ τακ

Το ένιωθα εδώ και λίγο καιρό να με πλησιάζει απειλητικά. Σκέφτηκα ότι είναι απλά μια φάση και θα περάσει αλλά φευ. Τελικά όσο και να τρέξεις δε μπορείς να γλυτώσεις από αυτό. Ό,τι και να κάνεις τελικά η μάνα σου είχε δίκαιο. Όλες οι chick-flicks που έχεις κρίνει ως γλυκανάλατες κατά καιρούς ήταν τελικά βγαλμένες μέσα από τη ζωή. Θέτω το θέμα πλέον ξεκάθαρα στο τραπέζι και αναγνωρίζω το δικαίωμα στον οποιοδήποτε να αρχίσει να τρέχει. Το βιολογικό πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.



Θέλω να κάνω παιδιά!



Από σήμερα ανήκω και επίσημα πλέον στο club της Γουρουνέλλας!
Το μόνο που υπόσχομαι είναι ότι δε θα γίνω μάνα πριν από αυτήν.

Καθημερινά, λιτά κι απέριττα 1

Χτές έκανα κάτι που είχα να κάνω πολύ καιρό.


Περπάτησα για να πάω κάπου!


Συγκεκριμένα έβαλα τα ακουστικά μου και πήγα στο γυμναστήριο, 20-25 λεπτά μακρυά με τα πόδια, από κύριους δρόμους και εν ώρα κίνησης. Πολύ το ευχαριστήθηκα και θυμήθηκα και λίγο το Λονδίνο που με αυτή τη συνεχή ζέστη αρχίζω και το πεθυμώ. Εντάξει, τα κτίρια και οι δρόμοι δε σε ενέπνεαν το ίδιο και βασικά ήμουν εγώ και 2-3 αλλοδαποί αλλά λέω να το κάνω συχνά από εδώ και πέρα.

Ελάτε να γίνουμε πολλοί.

Ταξιδιωτικά Νο Ας πούμε 13-Ισραήλ

Γενικές εντυπώσεις (στα γρήγορα γιατί αρχίζω ήδη να ξεχνώ):

Οι Ισραηλινοί είναι γενικά λίγο καχύποπτοι. Ένας τύπος που χάθηκα βράδυ στα τείχη επέμενε να με συνοδεύσει μέχρι απέναντι από το ξενοδοχείο μου και όχι, δεν ήταν επειδή ήταν ιδιαίτερα φιλόξενος ή ευγενικός (και ευτυχώς όχι επειδή ήθελε να με ληστέψει ή/και μαχαιρώσει όπως σκέφτηκα για ένα δευτερόλεπτο) αλλά επειδή ήθελε να βεβαιωθεί ότι ήμουν όντως τουρίστρια που έψαχνε την έξοδο και όχι καμικάζι που έψαχνε καλό σημείο για βόμβα!


Τουλάχιστον στην Ιερουσαλήμ παρατήρησα μια ευδιάκριτη προσπάθεια επιβεβαίωσης της ιστορίας τους στο μέρος και του "ιστορικού δικαιώματος" τους να είναι εκεί. Πολλά heritage κτήρια, πολλά.


Η Ιερουσαλήμ είναι αρκετά ωραία και τα μέρη που είδα εγώ τουλάχιστον ήταν πολύ καλοδιατηρημένα και φροντισμένα αλλά με τρόπο που ταίριαζε στο τοπίο (πολύ ωραία η πουρόπετρα σχεδόν παντού και το ροζμαρι). Εμείς να τα βλέπουμε! Επίσης, πολλή αστυνομία/στρατός με αυτόματα παντού. Εμείς να μην τα βλέπουμε!


Το τείχος φαινόταν ξεκάθαρα από εκεί που έμενα και σε κάποιο σημείο του αυτοκινητοδρόμου Τελ Αβιβ-Ιεροσολύμων κάλυπτε και αυτόν. Περίεργη αίσθηση. Ομολογώ ότι δεν τόλμησα να ανοίξω πολιτική συζήτηση ως φιλοξενούμενη.

Και όχι δεν ένιωθα περισσότερη ασφάλεια επειδή απέξω είχαμε ένα 18χρονο με όπλο στο κωλομέρι!


Και last but not least, το αεροδρόμιο!
Φτάνοντας ήταν αρκετά εύκολο, απλά ρώτησαν το σκοπό της επίσκεψης μου. Φεύγοντας όμως...
Με επέλεξαν "randomly" για περαιτέρω ερωτήσεις, το οποίο μεταφραζόταν σε κανά εικοσάλεπτο επαναλαμβανόμενων ερωτήσεων για όλες τις πτυχές τις προσωπικής και επαγγελματικής μου ζωής καθώς και για το meeting. Αν είχα κάνει και παρουσίαση θα με έβαζαν να τους την κάνω και δεν αστειεύομαι, έχει συμβεί! Στα ενδιάμεσα οι δυο τύπισσες μίλαγαν μεταξύ τους στα Εβραϊκά -για τα γκομενικά τους πιθανότατα- για να με κάνουν να ιδρώσω ακόμα περισσότερο. Πάντως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα για υγρά, ο ανιχνευτής μετάλλων είναι μια τυπικότητα αλλά ένα ψυχογράφημα στο κάνουν δώρο με κάθε εισητήριο! Όλοι οι υπόλοιποι δε ξέρουν να ελέγχουν την ασφάλεια των πτήσεων, μόνο το Ισραήλ!


Σε γενικές γραμμές καλά ήταν αλλά πελλός που εν να ξαναπάει!

Coffee break

Βλέποντας για πολλοστή φορά εκείνη τη διαφήμηση καφέ που με μία γουλιά γίνονται όλοι και όλες θεογκόμενοι επειδή «έτσι την είδε» μου δημιουργήθηκε μία εύλογη –πιστεύω- απορία.




Εν LSD που έσιει μέσα ο καφές???!!!!!!!!

Ζζζζζ

Ψες όπως ξάπλωνα άυπνη κοιτάζοντας το ρολόϊ που έδειχνε 4, μόνο μια σκέψη περνούσε από το μυαλό μου.

.
.
.


Υπάρχει άλλη λύση για το ροχαλητό πέρα από την ανθρωποκτονία εν βρασμώ ψυχής!?