Γκρίνιας το ανάγνωσμα! (update)

Θέλω να γκρινιάξω και ο κλήρος έπεσε σε σένα αγαπητέ φίλε αναγνώστη, που μάλλον θα κόψεις λάσπη μετά τα τελευταία ποστ αλλά πως να το κάνουμε, εδώ είναι καθημερινή κατάθεση ψυχής και μην ακούω μαλακίες (που θα έλεγαν και οι σεναριογράφοι του Σίγμα).

Περιφέρω το σαρκίον μου εις Μόναχο μεριά εδώ και τρεις βδομάδες. Σε γενικές γραμμές καλά τα περνώ, παράπονο δεν έχω (μην πέσει φωτιά να με κάψει). Και τους περιπάτους μου τους πήγα σε πάρκα, λίμνες και λαγγάδια και σε παράσταση κλασσικής μουσικής σε εκκλησία Κυριακή πρωί πήγα, μέχρι και στο Οκτόμπερφεστ πήγα (δις). Δεν μέθυσα βέβαια για να περάσω καλύτερα αλλά τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σ’αυτή τη ζωή. Το φιλοσόφησα κιόλας το πράγμα και κατέληξα ότι με καλή παρέα περνάς καλά παντού, με μέτρια ή κακή βράσε όρυζα (ο κύριος λόγος που ελπίζω να πάω στην κόλαση, να μην προκαλούμε και την τύχη μας όμως) αλλά δεδομένων των περιστάσεων καλά πέρασα. Να μην τα πολυλογώ, γενικά καλά τα περνάω. Με μία ειδοποιό διαφορά. Ότι εδώ ήρθα μεν να περάσω καλά ΑΛΛΑ ήρθα κυρίως για να δουλέψω σε συγκεκριμένα πράγματα για κάποια από τα οποία έχω και χρονικά περιθώρια!

Μόνο που ο Γερμανός έχει άλλα σχέδια ή μάλλον δεν ενδιαφέρεται για τα δικά μου! Ξέρεις σε τι απελπιστική κατάσταση βρίσκομαι αγαπητέ φίλε αναγνώστη? Κάθομαι στην κυριολεξία πάνω στα δεδομένα που χρειάζομαι και δεν μπορώ να τα αναλύσω και να έχω τα κωλοαποτελέσματα για να γράψω την τελική έκθεση που καθυστερώ εδώ και 2 μήνες! Γιατί? Γιατί κανένας δεν έχει ιδέα πως γίνεται μια απλή μετατροπή από τα raw data στο φόρματ που παίρνει το πρόγραμμα ανάλυσης το οποίο παρεπιπτόντως είναι command based σε unix και το οποίο είναι γκαραντί να μου βγάλει την πίστη ακριβώς όπως και το προηγούμενο! Καταλαβαίνεις το δράμα μου? Να θέλω να μου βγει η πίστη και να μην μπορώ!

Την πρώτη εβδομάδα, ο γερμανός ήταν σιγουρος ότι ένα τρίτο software της εταιρίας θα έκανε τη δουλειά. Το κατέβασα, το έτρεξα, φόρτωσα τα raw data, το έμαθα πόξω τζι’ανακατωτά αλλά φευ. Δεν έκανε τη δουλειά που ήθελα. Τη δεύτερη εβδομάδα άρχισα να κάνω διακριτικές παρατηρήσεις του τύπου «δεν υπάρχει κάποιος (ένας γ#@#% την τύχη μου σε ολόκληρο κέντρο!) που να ξέρει τι γίνεται?» για να πάρω την απάντηση ότι οι τεχνικοί δεν ξέρουν και αυτοί που ήξεραν απολύθηκαν ή πάσχουν από ανίατη νόσο! «Δεν παίρνουμε τηλέφωνο την εταιρία?». Να πάρουμε τηλέφωνο την εταιρία. Βάζω το 0044 και παίρνω το τέκνικαλ σαππόρτ της εταιρίας. Μετά από συνομιλία μισής ωρας με Λονδίνο παραδέχονται ότι δεν έχουν ιδέα και μου λένε ότι θα το κοιτάξουν και θα με πάρουν πίσω. Όσο πήραν εσάς άλλο τόσο πήραν κι εμένα!

Ο Γερμανός εν τω μεταξύ στον κόσμο του. Να έρχεται μεσημέρι και να είναι όλη μέρα σε τελεκόνφερενς με Αμερική για ένα άλλο –σαφώς πιο σημαντικό πρότζεκτ- και να μου δίνει σημασία μόνο όταν μου ζητά να τον περιμένω μέχρι τα μαύρα μεσάνυκτα για να βγούμε και για φαγητό μετα. Αμ, δε! Αυτή τη φορά το ξέρω το κόλπο. Αν δε μου δώσει σημασία μέχρι τις 6 auf wiedersehen. Όχι όπως την προηγούμενη φορά που με είχε στο περίμενε μέχρι που έχανα και το τελευταίο λεωφορείο στην ερημιά και αναγκαζόμουν να τον περιμένω και να βγούμε και μαζί γιατί δεν μπορούσα να είμαι και αγενής! Δε μου έφταναν όλα τα άλλα πρέπει να είμαι και ευγενική προσπαθώντας ταυτόχρονα να το κάνω ξεκάθαρο ότι δεν ενδιαφέρομαι για τίποτα περισσότερο και η σχέση μας είναι καθαρά επαγγελματική γιατί αν εκδηλωθεί πιο ξεκάθαρα και αναγκαστώ να ρίξω χυλόπιττα τι σκατά επαγγελματική συνεργασία θα έχουμε μετά? (Γιατί αυτά μου συμβαίνουν πάντα με τους λάθος άντρες?!)

Αυτή τη βδομάδα και μετά από λιγότερο διακριτικές παρατηρήσεις εκ μερους μου του τύπου «γιατί δεν παίρνεις κανένα τηλέφωνο στο άλλο κέντρο που τα κάνουν συνήθως και θα ξέρουν (αφού εδώ δεν ξέρετε την τύφλα σας και εγώ η ηλίθια ήρθα για το εξπερτίζ σας)?» δέησε να πάρει κάποιον τηλέφωνο που του είπε ότι αυτοί γράφουν τα δικά τους προγράμματα και θα του στείλουν ένα αλλά το πότε αγνοείται όπως και η ψυχική μου ισορροπία.

Και αύριο είναι αργία!


(Χειμαρρώδες και ακατανόητο το ποστ το ξέρω αλλά κάπου έπρεπε να τα πω κι εγώ αγαπητέ φίλε αναγνώστη και όπως είπαμε και πιο πάνω ο κλήρος έπεσε σε σένα. Τυχερούλη!)

--------------------------------------------------------------------------------
Και σαν να μην έφταναν τα πιο πάνω, μόλις με ειδοποίησαν ηλεκτρονικώς ότι κατέφθασε και η πρώτη προειδοποιητική επιστολή από αυτούς που έσκασαν το ρευστό και ακόμα περιμένουν την τελική έκθεση! Πέφτεις στα σκληρά ή δεν πέφτεις?