I am back

Επέστρεψα μόνιμα, λοιπόν, στην εναλία χώρα Κύπρο και μπορώ για πρώτη φορά και με πάσα ειλικρίνεια να πω ότι εν τέλει εδώ είναι και η χώρα μου και η πατρίδα μου και το σπίτι μου και όσα κακά και να έχει μπορώ τουλάχιστον τώρα πια να εκτιμήσω και τα καλά της.

Επίσης, έχω να πω ότι μισώ τις μετακομίσεις, ειδικά από χώρα σε χώρα, αλλά να ναι καλά οι κυπριακές αερογραμμές που δεν είπαν τίποτα για τα έξτρα κιλά!

Κλασσικά, το πρόσεχα 9 μήνες το σπίτι για να πάρω πίσω ολόκληρη την προκαταβολή μου και την τελευταία ημέρα που πήγα να κλείσω το φουτόν/κρεβάτι (ναι ούτε ένα κρεβάτι της προκοπής δεν είχα με 1200 λίρες ενοίκιο το μήνα!) το έσπασα! Ελπίζω να μη μου κοστίσει ο κούκος αηδόνι, που θα μου κοστίσει βέβαια αλλά τι να κάνω? Προφανώς είμαι πιο δυνατή από ότι νόμιζα. Να το προσέξω αυτό!

Έχω πάρα πολλά ρούχα, παπούτσια, καλλύντικά κλπ! Δεν το είχα συνειδητοποιήσει πλήρως μέχρι τώρα γιατί είχα και από μια γκαρνταρόμπα σε κάθε χώρα αλλά τώρα που τα είδα όλα μαζί το εμπέδωσα! Κάποια στιγμή, σύντομα πρέπει να μαζέψω το 1/3 τουλάχιστον και να τα πάρω στον Ερυθρο Σταυρό. (Παίρνουν ρούχα ακόμα φαντάζομαι?) Και φυσικά από αυτή τη στιγμή ξεκινώ εμπάρκο στις αγορές για οτιδήποτε εκτός από υπηρεσίες και αναλώσιμα/φαγώσιμα!

Φυσικά το ίντερνετ έχει πρόβλημα σύνδεσης ασύρματα και όλα τα άλλα δίκτυα που πιάνω και με είχαν βολέψει τα Χριστούγεννα είναι τώρα κλειδωμένα. Μα καμία εμπιστοσύνη πια στο γείτονα σου?! Τς τς τς.

Η κυπριακή τηλεόραση δεν έχει απολύτως τίποτα αξιόλογο -ή έστω πασσάμπλ!- να δεις οποιαδήποτε ώρα της ημέρας! Αφού κατάντησα να χαίρομαι όταν έχει μουντιάλ! Πρέπει οπωσδήποτε να βάλω καλωδιακή ή δορυφορική ή κάτι τέτοιο. Υπάρχει κάτι καλό που προτείνετε, κατά προτίμηση και με γρήγορο ίντερνετ?

Το ξέρω ότι έχουμε έλλειψη νερού και συνήθως είμαι πολύ ευσυνείδητη αλλά δεν μπορώ να κάνω ντους με το νερό να στάζει λίγο λίγο! Πάντα τόσο χάλια ήταν η πίεση και απλά έχω καλομάθει ή έπεσε κι άλλο?



Αντιλαμβάνομαι ότι τα πιο πάνω είναι στην πλειοψηφία τους παράπονα/γκρίνια αλλά είπαμε, εναγκαλίζομαι και τα καλά και τα κακά. Απλά τα κακά τείνουν να βγαίνουν πιο εύκολα!

2 και 1/2 μηνών

Κάποιος να καλέσει τις κοινωνικές υπηρεσίες, το συνήγορο του παιδιού, τη UNICEF! Είμαι μία κατάπτυστη μάνα! (ή όπως λένε και εδώ a bad excuse for a mother)

Χτες όπως ξάπλωνα, προσπαθώντας να κοιμηθώ επιτέλους, θυμήθηκα!

Θυμήθηκα ότι ξέχασα τα δεύτερα γενέθλια του βλογκ μου!

Και δεν είναι ότι ήταν χτες, προχτές και κάτι το διάβασμα κάτι η έλλειψη σιδήρου το θυμήθηκα μια δυο μέρες μετά. Πέρασε ενάμιση μήνας σχεδόν για να το θυμηθώ! Πέρσι μέχρι και τούρτα έκοψα!


Ίσως να έχει να κάνει και με την αλλαγή που επήλθε πρώτα σε μένα και μετά, αναπόφευκτα, στο βλογκ μου. Διαβάζοντας κάποια ποστ του πρώτου χρόνου και συγκρίνοντας τα με τώρα, διαπιστώνω ότι όντως δεν είναι προσωπικά στον ίδιο βαθμό.
Άσε που τώρα γράφω πιο αραιά και κυρίως για θέματα που με ακουμπούν μεν αλλά δε με αφορούν προσωπικά δε.

Αυτό οφείλεται βέβαια και σε αλλαγές στη ζωή και στον περίγυρο μου αλλά και στον εαυτό μου. Γενικά τον τελευταίο χρόνο αντιλαμβάνομαι ότι έχω αλλάξει. Ή μάλλον, όχι τόσο αλλάξει όσο μεγαλώσει. Ενώ πάντα είχα την αίσθηση ότι ήμουν πιο ώριμη από την ηλικία μου, τον τελευταίο χρόνο αντιλήφθηκα ότι εδώ και 27 χρόνια ένιωθα ουσιαστικά "ανήλικη". Κόρη των γονιών μου, εγγονή των παππούδων μου, φοιτήτρια των καθηγητών μου άλλά όχι κυρίαρχος της μοίρας μου. Το οποίο εξηγεί εν μέρει και το γιατί ένιωθα πολύ μικρή για δέσμευση και οικογένεια και το γιατί έκρυβα τον γκόμενο από τον καθηγητή μου λες και ήταν κακό να έχω κάποιον στα 22 μου!

Ίσως να φταίει το ότι οι γονείς μας τείνουν να μας μεγαλώνουν ιδιαίτερα προστατευμένα, πιστεύοντας ότι έτσι μας βοηθούν -ακόμα ο πατέρας μου προσφέρεται να πάει στην τράπεζα για μένα- αλλά πιθανώς να φταίει και το ότι δεν έχω βρει ακόμα μια κανονική δουλειά!

Ό,τι και νάναι πάντως, απεταξάμην.


Α, και ζητώ ταπεινά συγνώμη στο βλογ μου για την παράλειψη μου. Του υπόσχομαι του χρόνου θα του κάνω και πάρτυ γενεθλίων, αρκεί να μη με καταγγείλει στο google για αμέλεια προς ανήλικο!