Θα βγαίνατε ποτέ με παντρεμένο/η?
Α. Ποτέ! Έχω ήθος και αρχές εγώ.
Β. Ναι και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή.
Γ. Εξαρτάται από την κατάσταση της οικογενειακής του/της ευτυχίας (αναπτύξτε με δικά σας λόγια αν χρειαστεί).
Δευτέρα 13 Ιουλίου 2009
Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009
To wax or not to wax
Ότι οι τιμές για αποτρίχωση στην Αλβιόνα και δει στο Λονδίνο είναι φαρμακείο, το ήξερα. Είδα και ένα διαφημιστικό τιμοκατάλογο στο γυμναστήριο και έπαθα και ένα μικρό σοκ. Αλλά πόσο DIY να κάνεις πια όταν δεν πιάνει και το χέρι σου?! (Δυστυχώς για μένα παίρνω μόνο τα γράμματα.) Μια που μπήκε, λοιπόν και το καλοκαίρι για τα καλά και αύριο πετώ γι’αλλη γη γι’άλλα μέρη, πιο ηλιόλουστα και με σίγουρη την προοπτική για «παμ’παραλία?» είπα να κάνω το ρημαδο-μπικίνι. Πάω μετά τη δουλειά σε ένα συνοικιακό «ινστιτούτο» συστημένο από Ελληνίδα φίλη (παντού έτσι δουλεύουν τα πράγματα). Αρκετά περιποιημένο με κάτι Κινέζες που ανάθεμα μας κι αν καταλαβαινόμασταν. Με κατεβάζουν στα υπόγεια, με ρωτά τι θέλω να κάνω και μου κάνει «βγάλτο». Τι να βγάλω? Έτσι, στη ψύχρα?! Χωρίς να με βγάλεις για δείπνο, να με κεράσεις έναν καφέ, να ρωτήσεις το όνομα μου τουλάχιστον?! Δε λέω, και στην Κύπρο τα βλέπουν όλα αλλά τουλάχιστον το κάνουν διακριτικά. Μαζί με το βρακί σου κρατάς τουλάχιστον και μια στοιχειώδη –λέμε τώρα-αίσθηση αξιοπρέπειας! Και έκανε και μισή ώρα με το ρολόι. Για ένα μπικίνι! Που στην Κύπρο σε μισή ώρα και στην ίδια τιμή σου αποτριχώνουν μέχρι και το κεφάλι! Αλλά, έτσι είναι. Στο χρυσοπράσινο φύλλο πεταμένο στο πέλαγος δεν εξασκούν επάγγελμα, λειτούργημα κάνουν!
Οπότε μια που λέω να κάτσω άλλον ένα χρόνο εδώ:
Οπότε μια που λέω να κάτσω άλλον ένα χρόνο εδώ:
Ζητείται αισθητικός για πλήρωση της θέσης της καλύτερης μου φίλης στο Λονδίνο
Να μου κάνει καμιά καλύτερη τιμή και να ξέρει τουλάχιστον και τ’όνομα μου!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)