Kramer vs Kramer:

Όποτε βγαίνω με μία συγκεκριμένη φίλη μου η συζήτηση κλασσικά περιστρέφεται γύρω από τον γκόμενο, τη σχέση τους, τις σχέσεις γενικότερα και τους Κύπριους συγκεκριμένα (για έναν περίεργο λόγο με θεωρεί ώριμο και λογικό άτομο και θέλει τη γνώμη μου για ό,τι συμβαίνει). Εγώ την ακούω υπομονετικά, λέω τη γνώμη μου και φρίττω και από μέσα μου και απ΄έξω μου όχι τόσο για τη δική της σχέση αλλά για αυτά που μου λέει για τις σχέσεις όλων των άλλων γνωστών της και τα οποία επιβεβαιώνουν τους χειρότερους μου φόβους για τους Κύπριους και Κύπριες της γενιάς μας και το πως λειτουργούν σε μία σχέση. Προσωπικές εμπειρίες με Κύπριους δεν είχα (και απ’ότι φαίνεται ούτε πρόκειται) αλλά επειδή τα ίδια ακούω και βλέπω από πολλούς τείνω να πιστέψω ότι όντως έτσι είναι τα πράγματα και συνοψίζονται σε μερικά κύρια σημεία για κάθε φύλο:

Οι μεν άντρες νομίζουν ότι:
Όλες θέλουν να τους τυλίξουν. Είναι μαζί τους από συμφέρον και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να τους απατήσουν με τον καλύτερο τους φίλο. Είναι όλες ζηλιάρες, κατίνες και κτητικές που τους θέλουν μέσα στο βρακί τους, ενώ πιθανώς είναι και χάλια στο κρεβάτι. Τελικά θα παντρευτούν -ως επιβράβευση- την επόμενη που θα βρεθεί μπροστά τους μόλις αποφασίσουν να παντρευτούν και θα περιμένουν να τους είναι αιωνίως ευγνώμων που την παντρεύτηκαν εξού και θα απαιτούν «η καλή νοικοκυρά να είναι δουλάρα και κυρά». Επίσης, δεν ξέρουν πως να εκφραστούν και να συμπεριφερθούν σε μια γυναίκα ενώ πιστεύουν ότι το να δείξεις οποιοδήποτε συναίσθημα δημοσίως σου αφαιρεί από τον αντρισμό σου και είναι πρόστυχο να βάλεις αντηλιακό στην πλάτη της γκόμενας σου δημοσίως!

Οι δε γυναίκες:
Θέλουν να τυλίξουν κάποιον μόνο και μόνο για να μην μένουν πλέον με τους γονείς τους και γιατί μετά από κάποια ηλικία θα αρχίσουν να τις δακτυλοδείχνουν (ως ελαφρυντικό θεωρώ το ότι σε κάποια φάση μπορεί να ξυπνήσει το μητρικό τους ένστιγκτο). Επιτυχία στους οικογενειακούς και φιλικούς κύκλους θεωρείται το να βρεις «πλούσιο γαμπρό» αλλά το αυτό ισχύει και για τους άντρες και βασικά ο άντρας είναι αξεσουάρ. Απαραίτητος μεν, αξεσουάρ δε. Στερούνται βασικής αυτοεκτίμησης και σεβασμού και κάνουν σχεδόν τα πάντα ή συμβιβάζονται ακόμα και στα αυτονόητα για να αποκτήσουν το «σπίτι της Μπάρμπι» με όλα τα αξεσουάρ και την εντοιχισμένη κουζίνα που απ’ ότι τους είπε η μάμμα τους θα τις ολοκληρώσει ως γυναίκες.

Και οι δύο:
Χαρακτηρίζονται από συναισθηματική ανωριμότητα και πληθώρα συμπλεγμάτων (από τα τελευταία έχω κι εγώ μερικά αλλά το παλεύω!) και βλέπουν τις μεταξύ τους σχέσεις ανταγωνιστικά αντί συνεργιστικά. Δεν ολοκληρώνονται πρώτα ως άτομα και μετά να επιδιώξουν αυτό που θέλουν σε μια σχέση αλλά περιμένουν να ολοκληρωθούν από τη σχέση έχοντας παράλληλα και μια κρυμμένη ατζέντα. Βλέπουν ο ένας τον άλλον με καχυποψία, μετρούν τι έδωσε ο ένας και τι ο άλλος και γενικά δεν καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον.

Δεν λέω υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά αυτές απλώς αποδεικνύουν τον κανόνα και εγώ μιλώ για τη γενική κατάσταση.

Βέβαια, μπορεί να κάνω και λάθος. Κάνω?

Χρόνια Πολλά!

Χρόνια Πολλά είπα? Δεν είπα.


Επομένως....



ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!

και του χρόνου σπίτια μας.

Και για όσους επιμένουν παραδοσιακά εύχομαι "Αγάπη, ειρήνη κι ευτυχία για όλους και ειδικά για την πολύπαθη Κύπρο μας".

(Να μην κάνω κι εγώ ένα αστείο?!)

Μπλοκοπαιχνίδι λέξεων

Παρότι έχει περάσει λίγος καιρός από την πρόσκληση της Ασυγχώρητης, δεν το ξέχασα. Το καθυστέρησα καθότι δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι και η ιστορία του Διάσπορου μου άρεσε τόσο πολύ που δεν πίστευα ότι μπορούσα να γράψω κάτι χωρίς να τον μιμηθώ. Πιθανώς να μην τα κατάφερα αλλά ούτως ή άλλως γιορτές πλησιάζουν, να μην ψυχοπλακωθούμε λιγο?! Τα σχόλια δικά σας.

"Μπήκε στο βαγόνι-εστιατόριο του τρένου και κοίταξε γύρω της δήθεν αδιάφορα. Στο σχεδόν άδειο εστιατόριο καθόταν μόνο ένα ηλικιωμένο ζευγάρι και ο στόχος. Τέλεια, σκέφτηκε. Όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Έκατσε στο μπαρ και τον κοίταξε «τυχαία», ανοιγοκλείνοντας τις μακρυές βλεφαρίδες της. Το ήξερε ότι αυτό τρέλαινε τους άντρες αν και η ίδια δεν μπόρεσε να καταλάβει ποτέ το γιατί. Φρόντιζε, όμως, να το εκμεταλλεύεται στο έπακρον. Ένας παλιός γκόμενος της είχε πει κάποτε ότι είχε τη στόφα της μοιραίας γυναίκας. Μπορεί να είχε και δίκαιο, αν έκρινε από το πόσοι είχαν καταστραφεί για χάρη της αλλά ούτως ή άλλως δεν την ενδιέφερε αρκεί να έπαιρνε αυτό που ήθελε. Έβγαλε ένα τσιγάρο, το κράτησε μετέωρο και περίμενε κοιτάζοντας αλλού. Στον καθρέφτη είδε το σερβιτόρο που πλησίασε με ένα αναμμένο σπίρτο και το στόχο να τον σταματά με ένα νεύμα και να ανάβει το χρυσό αναπτήρα του, νιώθωντας ταυτόχρονα και τη ζεστή αναπνοή του στο σβέρκο της. Γύρισε, άναψε χωρίς να πει λέξη και ξαναγύρισε την πλάτη αδιάφορα. Εκείνος της πρότεινε να την κεράσει κάτι και πριν να προλάβει να πει οτιδήποτε είχε παραγγείλει ήδη δύο μαρτίνι. Σιχαινόταν να παραγγέλνουν γι’αυτήν αλλά χαμογέλασε και φύσηξε τον καπνό. Το αεροπορικό εισητήριο ήταν ήδη στη τσάντα της. Όλα θα πήγαιναν όπως τα σχεδίασαν. Έπρεπε να πάνε όλα όπως τα σχεδίασαν. Δεν είχε άλλα περιθώρια. Κι αυτός ο πόνος στην καρδιά δεν έλεγε να την αφήσει. Του ξαναχαμογέλασε και ήπιε μια γουλιά.

Ήταν 4 το πρωί όταν το τρένο σταμάτησε στο μικρό σταθμό κοντά στα σύνορα. Όλοι ή σχεδόν όλοι οι επιβάτες κοιμόντουσαν. Κατέβηκε κρατώντας σφιχτά τη μικρή βαλίτσα και τρέμοντας από το αγιάζι του πρωϊνού που ερχόταν. Είχαν πει ότι θα την περίμενε στο δρόμο έξω από τα χωράφια με τα θερισμένα στάχυα. Εκείνη το είχε διαλέξει. Ήθελε να τα δει μια τελευταία φορά. Ο πόνος ολοένα και δυνάμωνε. Περπατούσε αργά, με κόπο, χωρίς πια να βλέπει καθαρά γύρω της. Θυμόταν, όμως, καθαρά. Θυμόταν τη μία και μοναδική στιγμή ευτυχίας που είχε νιώσει στα 15 της ξαπλωμένη στις θυμωνιές, μ΄εκείνο το αγόρι να κοιτάζουν τα άστρα.

Την βρήκαν αργότερα το πρωί παγωμένη στο πλάι του δρόμου χωρίς τη μικρή βαλίτσα και με το χέρι στην καρδιά."

Mission accomplished

Από σήμερα είναι και επίσημο.




ΠΑΩ ΛΟΝΔΙΝΟ!!!!!!





ΥΓ1: Αν έχετε καμιά καλή ιδέα για το που να μείνω για 6 μήνες, πείτε μου.

ΥΓ2: Τελικά ισχύει αυτό που λένε. Άν έχεις τύχη διάβεναι και τα κατάλληλα κοννέ περπάτει.

Mood: disapointed

Έχω κουραστεί να γνωρίζω και να συναναστρέφομαι ως επί το πλείστον άχρωμους και αδιάφορους ανθρώπους. Μου βγάζουν τον αδιάφορο και άχρωμο εαυτό μου.


Μήπως φταίω εγώ?


(Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων να τονίσω ότι δεν αναφέρομαι στην απογευματινή μου συνάντηση αλλά σε όλες τις άλλες σχεδόν από καταβολής κόσμου)

Dear Santa...

Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,

Μην ανησυχείς, δεν έχεις πάθει Αλτζχάιμερ (ακόμα) και δεν με θυμάσαι. Οφείλεται στο απλό γεγονός ότι δεν σου έχω ξαναγράψει. (Yes, I have been bad.) Βασικά, πρέπει να ήμουν πάντα σχετικά κυνικό παιδάκι γιατί δεν θυμάμαι να πίστευα και ποτέ σε σένα. Βέβαια, ούτε και οι γονείς μου εκάναν τεράστιες προσπάθειες υπέρ σου, αν και θυμάμαι θείους (και θείες) να ντύνονται όπως εσύ την Πρωτοχρονιά και να εμφανίζονται σπίτι μας. Κάτι αυτά, κάτι οι βιομηχανοποιημένοι σωσίες σου που κυκλοφορούν κάθε χρόνο τέτοια εποχή, όπως καταλαβαίνεις δεν σε βοηθούν και πολύ (να βάλεις τους PR σου να το κοιτάξουν asap). Άσε που δεν νομίζω να ήξερα και ποτέ ακριβώς τι θέλω να μου φέρεις! Ε, που να αστρονομάς κι εσύ? Από κάποια φάση και μετά μου έφερνες το δώρο σε cash και αντιλαμβάνομαι ότι το έδινες στους γονείς μου να μου το δώσουν για τον απλούστατο λόγο ότι δεν εμπιστεύεσαι τις τράπεζες (και ποιος τις εμπιστεύεται με τούτα που γίνονται τωρά τελευταία!). Αλλά επειδή πρόσφατα εκπλήττω ακόμα και τον εαυτό μου με αυτά που κάνω και επειδή ήταν παράκληση μιας συνμπλόγγερ που είναι τακτική πελάτισσα σου (και όλο και κάτι παραπάνω θα ξέρει!) αποφάσισα να κάμω μιαν προσπάθειαν και να δω πως θα πάει. Ελπίζω μόνο τα κυπριακά ταχυδρομεία να αναλαμβάνουν αποστολή στο Βόρειο Πόλο γιατί σιγά να μην πληρώσω και Άκης Εξπρές για να το στείλω!


1. Ξεκινώ από τα μικρά για να σε βάλω σιγά σιγά στο κλίμα και να μην μου πάθεις και τίποτε γέρος... ουπς σόρρυ ώριμος εννοούσα άνθρωπος. Ουπς, ξανά σόρρυ Άγιος. Λοιπόν, θέλω το Μικρό Πρίγκιπα του Σαιντ Εξυπερύ στο πρωτότυπο με τα σχέδια του συγγραφέα που είδα στο Γαλλικό βιβλιοπωλείο (ξέρεις εσύ). Με το σκληρό εξώφυλλο, μην είσαι φτηνιάρης!

2. Επίσης, μια που θα είσαι εκεί θέλω και τα υπόλοιπα 3 βιβλία της σειράς « Le petite Nicolas». Της ίδιας έκδοσης, σε παρακαλώ, με τα άλλα που έχω για να ταιριάζουν στο ράφι.

3. Ένα ζευγάρι χαμηλές μαύρες μπότες για κάθε μέρα δεν θα ήταν άσχημο. Αν εν ωραίες πιας μου τες και σε καφέ γιατι οι άλλες εν έτοιμες να διαλυθούν.

4. Λόγω εποχής, χρειάζομαι και ένα μαλακό, πλούσιο, μεγάλο χαλί για το σαλόνι μου (σε μπορντώ χρωματισμούς) γιατί άρχισε να κρυαδίζει. Και μην ακούσω κρύα αστεία του τύπου «αν χρειάζεσαι εσύ χαλί εγώ τι χρειάζομαι στο Βόρειο Πόλο?» γιατί να σου υπενθυμίσω ότι εσύ επέλεξες να φαραντζιστείς τέρμα Θεού!

5. Τωρά που το σκέφτομαι, ρίξε και μιαν κουρτίνα που να ταιριάζει με το χαλί γιατί εγώ ψάχνω ένα χρόνο τζαι δεν ήβρα κάτι να μου αρέσει (καλού κακού πάρε και μια γυναικεία γνώμη πριν μου τα κουβαλήσεις!).

6. Α, και μια θερμάστρα μπάνιου γιατί έχει δίκαιο η Ασυγχώρητη. Πως θα απολαμβάνω το ντους μου όταν θα πρέπει να χτενίζω παγάκια αντί κόμπους που τα μαλλιά μου?!

Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα και εδώ θα μου αποδείξεις αν πραγματικά αξίζεις τον κόπο και τα γραμματόσημα μου (ξέρεις πόσα θέλω για να πάει ως το Βόρειο Πόλο?! Τον κανονικό όι της Λευκωσίας).

7. Θέλω τον τέλειον άντρα (as seen on tv). Αν δεν είσαι σίγουρος για τις προτιμήσεις μου, δε θα σε δυσκολέψω καθόλου! Σου έχω και έτοιμη περιγραφή, εδώ. Παρακαλώ όπως σιγουρευτείς, όμως, ότι έχει κάρταν αλλαγής. Δεν είναι ότι δεν σε εμπιστεύομαι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

8. Ετελειώσαμε σχεδόν, μεν δυσπυρκάς. Θέλω το χορηγό που ψάχνω εδώ και μερικά ποστ για να χρηματοδοτήσει την κάθοδο μου εις Λονδίνα. Θέλω να είναι γενναιόδωρος και ελάχιστα απαιτητικός και να μου δίνει αρκετά για να μένω μόνη μου στο κέντρο. Ναι το ξέρω ότι είσαι μόνον Άγιος και όχι ο Ύψιστος αλλά κάμε μιαν προσπάθειαν!

9. Και τέλος, θέλω επιτέλους να αποφασίσω τι θέλω στη ζωή μου!

Όπως βλέπεις δεν εζήτησα αγάπη, ειρήνη και ευτυχία για όλον τον κόσμο και ειδικά για την πολύπαθη Κύπρο μας γιατί και η αφέλεια έχει τα όρια της!

Σε φιλώ σταυρωτά,
drSpock


(Τελικά για κάποιον που δεν ξέρει ποτέ τι θέλει, θέλω αρκετά πράγματα. Ίσως πρέπει να κάμνω λίστες πιο συχνά.)